1. "güzel olana hayranlık"tan doğan aşk. aşık olunan kişiyi nesneleştirmek. aşık olan kişinin, aşık olduğu kişiyi değil; o kişinin kendisine yaşattığı aşk duygusunu sevmesi. üstelik aşk sadece insana duyulan bir duygu da değil, evrendeki güzelliklere duyulan her türlü hayranlık ve heyecan da aşktır. divan edebiyatında ve tasavvuf edebiyatında çok işlenen bir tema, sanatçı hastalıklarından biri vd. ((bkz: ))




    Bu kenti sevdim dedim
    Benim olsun demedim ki

    Sevdim dedimse akşam kızıllığını
    Gönlüm gibi akıp giden şu çayı
    Şu ormanı şu denizi şu dağı
    Benim olsun demedim ki

    Vuruldumsa gözlerinin gül bahçesine
    Yürek çizen şimşeklerse kaçamak bakışları
    İşte buna sevmek derler dedimse

    Çattımsa acıların en güzeline
    Yedirdimse uykuları o tatlı kuşa
    Benim olsun demedim ki

    Bu akşam kankırmızı şarap istiyor canım
    Bu akşam dünyanın bütün şarkılarını
    Bu akşam dünyanın bütün özlemlerini
    Bu akşam beni yalnız bırakın
    Bu akşam yalnızca onu düşüneceğim
    Onu ve kendimi yalnızca

    hasan hüseyin korkmazgil / demedim ki
    #78278 ma icari | 7 yıl önce (  7 yıl önce)
    0duygu