1. 'a ait bir şiirdir, "söyler, anlaşılır"


    ölümün ve göçün dokunmadığı tek nesne
    var mıdır
    ölüm yok eder göç değiştirir
    kendisi kalamaz kimse
    sarp ve suskun ninelerden başka
    onlar kimi zaman sırtlarında
    kimi zaman sımsıkı kucak
    hâlâ evin bebelerini avutmada

    kimse kendi gibi kalmamıştır
    o seven sevilen amca
    döner bir gün apansız, bırakılan kente
    herkesin doğduğu evi haraç mezat
    açmıştır izinsiz eski sandığı
    artık başkasının olan evin avlusunda
    tüccarı değildir bilemez nesi kaç para
    sedef nalın, oyma kutu
    fildişi tahta kehribar
    tarak toka
    mum bebeği kızın, armağan çıngırak, ilk elbise
    (naylon girmemişti daha saf hayatımıza)

    sonra görülecektir
    birinin evinde mor fanussuz lâmba
    ötekinde mor fanus (ah yağma)
    arar lâmbayı fanus fanusu lâmba
    uzağında sahibinin
    kirlenir porselen kırılır sırça

    mor ipekten kenarıydı bir kırlentin
    moru solmuş ipek ezilme derdinde
    anılarından utanan çocuk
    yaşlanınca şaşar kendine
    sözcükler dizerek barışır diliyle
    söyler, anlaşılır
    #7414 ma icari | 8 yıl önce (  5 yıl önce)
    0şiir