vefat ettiğinde ne üzülmüştüm. sürekli kendi sesinden mevlana'nın etme şiirini dinliyordum. hani ezel dizisindeki o meşhur sahne.
ey ay, felek harab olmuş, altüst olmuş senin için... / bizi öyle harab, öyle altüst ediyorsun, etme. diyordum kendisine. allah gani gani rahmet eylesin. ne güzel de yakışmıştı şiirin sonuna o replikler. sanki yaşayıp söylediği o sözler... kazdağlarında rahat uyu..
ikinci bir şans kazanmak kızım, ilk şansı kaybetmek demektir bize de öyle oldu öyle bir şey oldu ki çocuk, dostu düşmanı bir kenara fırlattı ben de o zaman öğrendim ikinci hayat kızım, ilkinde ihanete uğramak değil ilkine ihanet etmekmiş herkes ikinci bir şanstan bahseder ama kimse kötülüğe açılan kapıdan ilk defa nasıl girmiş hatırlamak istemez ilk hayatla ikincisi arasında bir ömür vardır hiçbir şey bitmez her şey değişir