türkiye'de yan yana çok zor duyabileceğiniz iki kelime. biz ülkece özür dileme özürlüyüz. çünkü bizde herkes herşeyi çok biliyor ve herkes her zaman haklı. hal böyle olunca kimse kimseden özür dilemiyor.
taa çocukluktan başlıyor, kimse çocuğuna özür dilemeyi öğretmiyor, eğer çocuğu özür dilerse karşı taraf karşısında ezilir diye düşünüyor, kimse çocuğunun ezilmesini istemediği için de öğretmiyor. Haksızsan bile pişkin pişkin gez ortalıkta diyor yani. Çocukluktan böyle gelince büyüyünce de kimse özür dilemiyor.
ne zaman ki özür dilemenin aslında bir eziklik, bir mağlubiyet olmadığını anlarız, ne zaman ki aslında özür dilemenin/dileyebilmenin aslında çok büyük bir erdem olduğunu anlarız belki o zaman bu iki kelimeyi peş peşe duyabiliriz.