Eski evimizden aklımda kalan en önemli detaydır. Bizim evin bir hol'ü vardı Evin salonu kadar. Ben hayatımda öyle bir ev yapılanması daha da görmedim. Kapıdan girdiğinizde karşılardı p koca hol sizi. Şu anki o küçük evlerin 1 metre genişlikli hollerinden çok farklıydı. Ev çok büyük değildi. Evi holün üzerine kurmuşlar sanki. Kocamandı ya işte. Çocuktum diye bana öyle gelmiyordu. Gerçekten kocamandı.
Yaklaşık olarak 4 metre eni 8 metre civarı boyu vardı. Bu ölçüler yeterince iyi bence bir hol için. Bir kısmına tuvalet denk geliyordu. O yüzden bir kalenin önü biraz daha dardı. Öteki kalenin önü ise tamamen açıklık. Bütün aksiyon orada oluyordu zaten. Kaleler kapılar. Söylemeye gerek var mı bilmem. *
O küçük kaleye geçtin mi işin daha zor. 1,5 metre genişlik var orada. Topu duvara çarptırsan yine gol olabilir. Ama geniş taraflı kale daha avantajlı. Duvarlar orada düşmanın değil dostun oluyor. Kardeşimle az oynamadık o koridorda. 6 katlı binanın taa 2. Katından şikayet gelirdi bazen. Çok ses yapıyorsunuz diye. Ciddi söylüyorum. Biz 5. Kattaydık. 3 kat aşağıdaki komşu sevdiğimiz insanlardı ama arada derlerdi bize çok sesiniz geliyor diye. Nasıl kaptırmışsak demek ki 3 kat aşağı giderdi ses. Evin yanında kocaman arazi vardı ama biz annemin sözünü dinlemez evde oynardık. O evde oynamanın tadı bir başka be.
Hasılı güzeldi çocukluğumuz. Bilgisayar başında dirsek çürütmedik. Top koşturduk. Güreştik. Kavga ettik. Barıştık. En önemlisi sohbet ettik birbirimizle. Mahallede kaldırıma oturur, çekirdek kola eşliğinde saatlerce sohbet ederdik. Güzeldi vesselam.
