1. 'ya ait bir şiirdir,


    eksiltin beni hayatınızdan
    gövdemden aşağı kurşun ve kalemle bir çizik atın
    yalnızlığıma dönmek istiyorum bugün
    ilk keşfettiğim günkü kadar bakir
    ve güzelliği dokunulmamışlığıyla bitişen hüzün
    hiçbir gözün yalan söylemeyeceğine inanılan gün kadar
    parlak ve katışıksız yalnızlığıma

    birkaç hayat yaşadım yanıbaşınızda
    herbirinize ayrı
    ve ağırlığını hep eksik bulacak kadar kayırılmış zamanlarla geldim
    mutlaka dünyayı döndüren insana rastlayacakmışcasına
    çoğaldıkça eksilen zamanlarla
    parmakuçlarınıza her dokunuşumda
    duydum bileklerimde aynı serinliği
    şölenlerde bitkin, gecelerde uykusuz ve herhangi bir ilkçağ kadar imanlıydım

    kalebent karatında sessiz ve öfkeliysem şimdi
    ihtimaller içinde yırtık bir yelkenli, bir hengâme suretiysem
    adımı unutarak yaslı
    ve çılgınca geziniyorsam mahyalarında şaşkınlığınızın
    birinizin anlamıyla hiçbirinizin anlamı arasındaki
    farksızlığı anladığımdandır

    hey!
    sarhoş kayalıklarda ve istasyon arkalarında tükettiniz coşkumu
    kâinatın altındaki bu hades ülkesinde yaşamaya mahkûm oluşunuzun
    kör kiniyle sevdiniz açık hayat kıldığım sevincimi
    nihil humanum aliena mea est eski bir şarkının sözleriydi vazgeçiyorum artık; eksiltin beni hayatınızdan

    yalnızlığımdan dönmek istiyorum bugün, altımda bir dünya
    yabancım olsun size ait ne varsa
    #4775 ma icari | 8 yıl önce
    0şiir