iki kez gittim ve hiçbir şey anlamadım. mekan vatikan müzesi gezisinin son durağı. müzeye girebilmek için şanslıysanız iki saat kuyruk bekliyorsunuz. dört saate kadar bekleyenleri duyduk. sistina şapele varana kadar yaklaşık üç saat müzeyi geziyorsunuz. vatikan müzesi dünyanın en çok talep gören müzelerinden biri. her daim tıklım tıklım dolu. kalabalıkla itişe kakışa ilerlemek gerekiyor. bu mücadelenin sonunda yorulup tükenmiş olarak vardığınız şapelin içi metrobüsten farksız. başınızı devirip tavana bakmaya çalışırken sağdan soldan biri çarpıyor, başka birinin üstüne devriliyorsunuz. düşecek yer yok zaten. sürekli eklenen kalabalıktan ötürü müze memurları ziyaretçiyi çıkışa doğru iteliyor resmen. fiziksel olarak değil tabii ama lafla sözle uyararak. yaz aylarında gidecek kadar talihsizseniz o tavan resimlerine türlü çeşitli ter kokusu eşlik ediyor. her milletten insanın yediğine içtiğine göre değişen bir koku kokteyli*. en iyisi listeye çek atıp sonra da iyi bir kitabın sayfalarını çevirerek* ya da internette zebilullah bulunan fotoğraflarına bakarak görmek. öteki türlüsü eziyet.