tarihini okumamış bir milletin yakın tarihiyle ilgili gerçekleri bile göremeyen fertlerinin pek sevdiği ressam. 17 yaşında gencecik bir fidan, erdal eren, öldürmediği (yüz yüze çatışırken arkasından nasıl kurşunladığını biri bana anlatsın) bir asker yüzünden doktor raporuyla kemik yaşı büyütülerek idam edildi bu memlekette.
yıllarca insanlar fişlendi, sokağa çıkma yasakları yaşadı. süper hiper demokratik bir referandumla anayasa oylandı. babam anlatır; "hayır" yazan kağıtlar mor renkle basılmıştı, kabak gibi zarfın içinde görünüyordu hayır verenler oyunu sandığa atarken. hadi sıkıysa fişlenme korkusu yaşamadan hayır oyu kullan. (babam kullanmış o ayrı. bunu da buraya gururla dip not olarak düşeyim) ondan sonra vay efendim %92 oyla kabul edildi. ya bırak! asıl acı olan şudur ki o dönemleri yaşamamış olanlar değil, okuyup araştırmaktan aciz olan nesiller kenan evren'i tonton bir ressam amca olarak tanıdılar. yanarım yanarım buna yanarım
