düşüncelerin kah tekrar eden örüntüsü kah birbirini izleyerek aralıksız şekil ve yer değiştirmesi.
Aşırı düşünmenin ayırt edici özelliği, istemsiz en azından büyük ölçüde otomatik olması, süreklilik arz etmesi, hiç bir somut amaca hizmet etmemesi, pratik hayatta bir fark yaratmamasıdır. Aslında aşırı düşünme bütün mental sorunların arkasındaki temel dinamiktir.
aşırı düşünme ile ilgili alan watts çok doğru bir tespit yapıyordu. Sanırım söylediği şöyle birşeydi: "düşünceler özünde kelime ve sembollerdir, eğer sürekli düşünürseniz sembollerden oluşan gerçek dışı bir dünyada yaşarsınız ve gerçek dünyadan uzaklaşırsınız. Çünkü düşünceler gerçek değildir."
gerçeğin kendisi ile karıştırdığımız düşünceler gerçek dünya ile aramızda bir duvar gibi duruyor. Düşüncelerimize o kadar gömülmüşüz ki ne sesleri duyabiliyor, ne de renkleri görebiliyoruz.
Bu bir insan zaafıdır. Hayvanlar düşünmeye gömülmez ve bu yüzünden dünyayı bizden daha iyi algılar, var olmanın ne demek olduğunu bizden daha iyi bilirler.
j.s.mill isimli filozof "doyuma ulaşmış bir domuz olmaktansa, huzursuz bir sokrates olmayı tercih ederim." demişti. Çocukluğundan beri hayatı kitap sayfaları arasında geçmiş, düşünmekten algıları kapanmış bu adam bir hayvan olmanın nasıl birşey olduğunu, hayvanların dünyayı nasıl gördüğünü, var oluşlarını nasıl algıladığını gerçekten biliyor mu? hiç sanmıyorum.
hayvanların yalın varoluşa dayalı yaşamı düşüncelerine gömülen ama algıları ve hisleri dumur olan insanların yaşamından çok daha çekici geliyor bana.