vakti olanların şu iki makaleyi okuyarak daha iyi anlayabileceğini düşündüğüm seçmen. çok değil bu seçmenin 20 yıl öncesine kadar evinin içinde olan doğru düzgün bir tuvaleti yoktu. şimdi site, villa, rezidans, iş, araba en kötü orta halli bir daire sahibi oldular veyahut çocuklarını memur yaptılar. kendi aralarında çevirdiler paraları, iş kurdular bir şeyler yaptılar ama yaptılar.
baskın seçmen nesli kendini kurtardı, çocuklarını da pek umursamadılar ne yalan söyleyeyim.
maslow'un piramidinin ilk basamağını akp sayesinde tırmandılar, onun için bence şu an inkar aşamasındalar. rte'de kendileri döneminde nelere sahip olduklarını son birkaç yıldır üstüne basa basa anlattı. akılları da billur olsun diye karşı tarafı terörist ilan edip milliyetçi duygularını yükseltti ve bir vicdan mastürbasyonu yapmalarını sağladı. o yüzden birkez daha şuna ikna oldular "yaparsa reis yapar". kendi umutlarını tüketirken bizim de hayatımızı kaydıracaklar tabii, umarım olmaz.
akp tarikatmış arkadaşlar, tarikatlarda kurallar kolay kolay yıkılmaz; ben bunu anladım bu seçmen için. geçmişte iktisadi kazanımlar ve ahde vefa duygusu da önemli bir etken.
somut örnek olarak da dayımı verebilirim. ben çocukken iki göz eski bir tahta evi vardı. akp döneminde köye yeni bir ev yaptı, şehirden de ev aldı -hem de en çok hayalini kurduğu sahil kenarından-, son model bir arabası var, işleri de tıkırında- kendi çabasıyla yaptı-. onun gözünde süreç, diğer partileri de gördük; yine yaparsa o yapar, şeklinde.
bir de eskiye dair bir ton kötü anısı var -en basitinden imam hatip katsayı travması-, o kadar yoksulluk çekmiş ki şu zorluk bile ona zorluk olarak yansımıyor. bizim durumumuzu da pek önemsemiyor. ben çalıştım yaptım sen de çalış senin de olsun, diyor. bunlar bir şey mi, kafasında.