şu dönemlerde bazı paragrafları sıklıkla aklıma gelen eser.
"şeytan atını mahmuzlamış giderken don kişot bağırdı; -bir dakika bekle sana bir şey soracağım, ondan sonra ne cehenneme gidersen git! şeytan atının dizginlerini çekti; -sor bakalım, dedi alaycı bir sesle, ama lafı uzatma işim acele... -ormanda savaş naraları atanlar senin adamların mıydı? -elbette...benim adamlarım çoktur! -iyi ama mağripliler gibi allah allah diye bağırıyorlardı. -ne sandın ya...! şeytan şeytan diye mi bağıracaklardı? bizim işimiz bu, aldatmak, daima aldatmak!!