1. Altay öktem şiiri.

    beni yanlış evlerde aradılar, süt dökmüş kedilerin,
    kapısı kilitli dağların yamacında. gereğinden fazla
    süren suskunluğun eşiğindeydim oysa.

    kadınları, kuşları, kendimi. pamuk tarlalarını hiç
    terketmedim ama. beni yanlış evlerde aradılar, ku-
    rumuş bir bahçenin duvarında.

    yüzüne yaz değmiş çocukluğun saflığındaydım,
    kıskacında. orada.

    çay içiyordu. sıkılıyordu. hamamda şarkılar söylü-
    yordu görüntüm. işbaşı yapıyordu çalıntı zamanlarda.

    oysa geri dönecek gücü kalmayana dek yüzüyordu su-
    larda. ölümsüzlüğü düşlüyordu; paylaşılan bir ölümün
    sınırını. iki yüzü keskin bir bıçağın kınını, onu.

    ayna.

    .
    #279367 amarcord | 3 yıl önce
    0şiir