İnsanının irfanından nemalanmak için gezmeye gerek olmayan coğrafya. Bu yönüyle baya etkileyicidir. Çünkü o derin irfanını siz isteseniz de istemeseniz de size dayatmaya çalışan ısrarcı bir topluluktur bu Anadolu insanı. Son 4 veya 5 yılda Anadolu irfanı görmek için hep tek bir yere gittim: Konak meydanı.
Yerlere tükürülmesiyle, kuruyemiş çöpüyle, gereken hiçbir yerde sıra beklemezliğiyle, şark kurnazı esnaafıyla, dağdan gelip Kemeraltı yerli esnafını kovmasıyla, çalılara işemesiyle, birkaç yüzyıl geriden gelen kostümüyle, özbakım problemiyle, bize yer her trabzon diyen Trabzonluları kıskandıracak kadar bize her yer civerek köyü demesiyle, evde karısı ve çocuklarını dövüp en ufak eylemde polis dayakçılık yapsın diye beklemesiyle… neyse işte şunla bunla. Anadolu irfanını sahiplenmeli tabi, ama Anadolusunda.
