1. kendisiyle ilgili şöyle bir anımın olduğu şehir:

    2007 veya 2008 senesi. kayserispor'un yeni stadı yapılma aşamasında olduğu için sivasspor ile bir lig maçını adana'da oynamak durumunda kayserispor. fanatik kayserisporlu arkadaşlarımın da üstün ısrarları neticesinde maça gidiyorum. ilk ım. -- spoiler --
    ve son oldu :)
    -- spoiler --
    neyse otobüsler ayarlanmış, biletler dağıtılmış, tek mevzu gidip gelmek. cebimizden 5 kuruş para çıkmayacak. kayserili iş adamları takımı ve taraftarı finanse etmiş.

    çıktık yola, esrarkeşleri mi ararsın, alkolikleri mi... otobüste nefes alınmıyor... herkes kabadayı, herkes mafya sanki. mafyavari tavırlar bana filminin ıyla yolculuğa çıkmışım hissi veriyor. neyse. vardık adana'ya. sabah 6. yağmur yağıyor. maç 2'deydi sanırım. öğleye kadar takılın, gezin dolaşın, 2'de statta olun, 5'te tekrar yola çıkılacak diye anlaşıldı.

    biz 3 kişiydik. bedirhan, nazlıcan ve ben... şaka şaka. 3 yakın arkadaşımla gruba takıldık geziyoruz. yağmur son hızıyla devam ediyor. saat 7 falan oldu. bir kahveye denk gelip oturalım dedik. kahvecinin getirdiği çayı 40 kişiden hiçbiri mi içemez. içemedik aga. asfalt zifti mi getirdi bize n'aptı bilmiyorum kahveci dayı. saksıdaki çiçek kurudu sayemizde :)

    oradan ayrıldıktan sonra oralarda büyük bir park var, gecekondu mahallesinin köşesindeydi galiba. hafif yüksek sesli bir şekilde birbirimize laf yetiştire yetiştire yol alıyorduk ki saat de bu sıralar 8.30-9 civarı, ufak bir velet bir köşeden karşımıza çıkıp "düzgün yürüyün lan a*ına koduklarım" diye yürek yediğinin gösterisini yaptı. yaklaşık 40 kişiyiz dedim ya, tükürsek tsunami yaşar velet. lan sen necisin, kimsin demeye kalmadı velet bir ıslık attı, sağdan soldan ne kadar adam varsa çevremize yığıldı. -- spoiler --
    200'den sonra saymayı bıraktım ben :)
    -- spoiler --
    her sokaktan, her aradan, her damdan adam yağdı, çepeçevre sardılar bizi. hepi topu 40 kişiyiz adamlar tabur yığdılar... bizim yanımızda büyükler de var ama en büyüğümüz 23-24 yaşında ve sayıca acayip yetersiziz. ben tipleri kesmeye başladıktan sonra buradan sağ çıkamayacağımıza kanaat getirip bildiğim tüm duaları okumaya başladım. arkadaşlarımız kol kola girip çember kurdular o sırada. ayaklarım tir tir titriyordu. tabiri caizse altımı dolduracaktım 2 yaşındaki bir çocuk gibi... o esrarkeş mafyalarımızı(!) görseniz,,, adamlar anaokulu çocuğu kesildiler :)

    gelenlerin ele başı gibi gözüken bir adanalı ağbi gelip bizden birinin yakasını tek eliyle tutup düzeltti ve...

    "hadi bunu delikanlılığınıza sayıyorum. adam gibi sessizce çekin gidin, canınızı yakmayalım" dedi.

    sözlükçü kardeşlerim, kibar feyzo filmini izlediniz mi? şener şen ayaklarını götüne vura vura kaçıyordu ya hani... :) öyle bir kaçışımız vardı ki o mahalleden, oscarlık oyuncular o rolü kesemezdi yıllarca çalışsalar...

    sonradan öğrendik o mahallenin taraftarlarının mahallesi olduğunu...

    buradan o adanalı elebaşı ağbiye seslenmek istiyorum: allah senden razı olsun ağbi :) büyüklüğün olmasa ölümüzü bulamazlardı o mahallede...

    vesselam, korkuyorum efendim adana'dan, adanalıdan, adana demirsporludan...
    0şehir