Üniversite sınavına hazırlandığım dönem. Evde tek başıma kalıyorum. Bir gece öyle yorgunum ki, mutfağı falan toparlamadan yatıp uyudum.
Yarım saat sonra üzerimde bir ağırlık ile uyandım; yatağımdayım fakat yalnız değilim. Odanın içerisinde havada yüzlerce yarı saydam yaratık yüzüyor. Kalabalık bir alabalık havuzu gibi, birbirlerine sürtünerek uçuşuyorlar ve yüzlerce yaratık var.
bism.. der demez uyandım. Korkuyla gözlerimi açtım uyku falan kaçtı tabi. Gideyim mutfağı toplayayım tezgahta ekmek kırıntısı kaldı ondan öyle oldu diye aklımdan geçiriyorum. Zar zor kendime geldim. Terliklerim odanın kapısında olacak, giyeceğim ve mutfağa kadar gideceğim.
Odanın kapısını açtım, terliklerimin olması gerektiği yerde onlarca çift terlik var. İrili ufaklı, ters yön, çoluk çocuk bir sürü renk renk terlik. Lan!! deyip korkudan yusuf yusuf olmamla beraber arkamdan kalabalık bir gruba ait bir kahkaha koptu ki düştüğüm dehşeti anlatamam.
O korku ile yine gözlerimi aynı yatağın içinde aynı şekilde uyanarak açtım. Yeniden yataktan çıkmak, kapıya kadar gidip kapıda sadece kendi terliklerim olduğunu görmek bile kesmedi. Bir kaç saat kendime gelemedim.
Aradan 21 yıl geçmiş ve henüz bu dereceye ulaşan ilginçlikte rüyam olmamış. Geçen 21 yılda üniversite sınavını kazandım, mezun oldum, iş bulup çalıştım, askere gittim, bitirip geldim. Başka işe girdim, evlendim, şehirler değiştirdim... Bu rüya hala aklımdan çıkmadı.
Hoş, son uyanışın bir uyanış olduğuna da emin değilim. Belki birazdan tekrar aynı yatakta uyanacak, elimi yüzümü yıkayıp 19 yaşımdaki bedenimi dersanede deneme sınavına göndereceğim.