Cehennemdeki en büyük azap, sırf onun için yaratılmış olduğu ve özlem duyduğu mutlu yaşama yalnızca Tanrı’da sahip olabilecekken, Tanrı’dan ebediyen ayrı kalmaktır.
Tanrı hiç kimseyi Cehenneme gitmesi için yaratmadı; Cehenneme gitmek için insanın isteyerek Tanrı’ya karşı gelmesi ve bunda sonuna kadar ısrar etmesi gerekir. Efkaristiya litürjisinde ve inanlıların günlük dualarında Kilise "hiç kimsenin mahvolmasını istemeyen ama herkesin tövbeye gelmesini isteyen" Tanrı’nın bağışlayıcılığını diler.