kadın cinayetleri farkındalık kampanyası için girdi girerken fark ettim bunun cinayet sebebi olabileceğini ve hatta çok sıkça olduğunu. medyanın tık, tiraj, retying almak için romantikleştirmesi mi, coğrafyanın alaturka gelenekleri mi bilemiyorum ama çoğu haberin başlığı şu kıvamdaydı: aşkına karşılık bulamayınca bıçakladı, karşılıksız aşk ölüme yol açtı, çılgın âşık dehşet saçtı, barışma isteğini reddeden eski sevgilisini vurdu.
ülkede sanki her aşkın karşılığı olması gerekiyormuş gibi bir hava var. hayır efendim, o kız, o kadın seni sevmek zorunda değil. senin hakkın, kaderin, alın yazın falan değil. ya senin ya da kara toprağın da değil. ne münasebet.
“aşkıma karşılık vermedi” lafını duyunca bir takım sigortalar atıyor beynimde. sevmediyse sevmedi yahu. karşılıksız aşk bir delirme sebebi midir? istediği oyuncağı elde edemediği için avaz avaz ciyaklayarak ortalığı birbirine katan çocuklardan ne farkı var bunun? o şımaran çocuklar büyüyünce böyle oluyorlar işte.
tanım: birini sevme ama aynı karşılığı görememe durumu.
