Başlığını açmayı planladığım, son anda bi kurta kaptırdığım. Hey gidinin heyi.
Bir bahar akşamı rastladım size, sevinçli bir telaaş içindeydinii... Öhöm yok yok. Güzel güzel tanıştık yav. En'lerim toplanıp biraraya gelse, canlansa adı tepelerin kocakarısı olurdu. Niki olurdu yani adı değil. Adını tepelerin kocakarısı koysa babası, yeminlen dava açardı. hemi maddi hemi manevi. Yok ya kıyamazdı. Ha neydi? Ne varsa sevdiğim, hoşuma giden, dört köşe yapan, hepisi onda. cepleri, dolapları, çantası filan, ayakkapları, saatleri, taçı, kedimi filan. Hep konudan sapıyorum ya. Çok sevdiğim şeyler var ya , onu da söylemesem olmaz diye.
Neyse efenim, hayret yea! Cık cık cık.
Ama nası ikinci yazan oldum? Çok önemli bişey ikinci yazan olmak. Bi bak bakim dünyada kaç kişi ikinci yazan olabilmiş? Öyle kolay değil yani. Du kurtadamlan anlaşayım da bana birincilik kıyağı yapsın.