Bir kahvaltının vazgeçilmezi değil düpedüz kendisidir^^
Zevkinize göre içine sucuktan sosise, kaşardan beyaz peynire, turşudan domatese, reçelden çikolataya kadar her şey sürülebilir.
Benim öyle lükslerim yok koy önüme her gün kaşarlı tost sesimi çıkarmam, yerim.
Bugün yine taze ekmekli tostumu yerken çocukken yaşadığım şu olay aklıma geldi; çocukluğumdan beri pek bir severim kendisini günde 3 öğün falan yiyordum hatta başka da bir şey yemiyordum. Annem de üzülüyor “vitaminsiz kalacak bu çocuk” diye ** neyse bizim eve bol bol ekmek alınırdı ben de hep o kalanlarla ertesi gün tost yapardım, baktım bunlar artık eskisi gibi ekmek almıyorlar hep taze ekmekler çıtır çıtır. Muhteşem fikirli annem tost yapmamak için bana diyor ki her sabah “taze ekmekle tost olmaz kedicim, yarın yersin” hayır bakıyorum çok mantıksız soruyorum “neden” cevap yok “olmaz işte” diye kestirip atıyor. Neyse bu böyle bir süre devam etti bir gün arkadaşımda kaldım ertesi gün annesi sabah taze ekmekle tost yapacak tam “iyi de taze ekmekle tost olmaz ki” dedim. Kadın suratıma baktı, “neden olmasın çok da güzel olur” demesin mi o anı size anlatamam. Annemin beni kandırdığını anladığım ilk olay buydu. Nasıl travma... hayır ben elalemin annesinden mi öğrenecektim taze ekmekle tost yapıldığını vay be... neyse azıcık kavga gürültü oldu evde gerçi o yaşta ne kavga edeceksem ağlamışımdır sadece * sonra ben her gün kaşarlı tostumu yemeye devam ettim o gün bugündür. Vitaminsiz miyim ? Kesinlikle. Annem haklı mı ? Haksız sayılmaz. Ben haklı mıyım ? Çocuktum haklıyımdır illaki. Buradan çıkarılacak ders: tost deyip geçmeyin size hayatın gerçeklerini anlatır işte böyle. Teşekkürler^^