benden önce yazan arkadaşlar gibi benim de yıllar önce okuduğum, okurken de etkilendiğim bir ilkgençlik romanı.
konuyu anımsamasam da kitabı okurken kadın erkek ilişkileriyle ve ergenlerin aileleriyle kurduğu ilişki biçimiyle ilgili bir şeyler düşündürdüğünü anımsıyorum.
gülten dayıoğlu çocuk ve gençlik edebiyatı yazarı olarak kıymetli biri. çocukları düşünmeye sevk eden, araştırmaya yönlendiren ve bilimselliğe meraklandıran kitapları var, ama ilkgençlik kitapları çocuk kitapları kadar heyecan verici değil sanki. sekizinci renk gibi bir de yeşil kiraz'ı vardır gülten dayıoğlu'nun, yanılmıyorsam iki cilt. ben bu romanları okuduğumda, yani yaklaşık 20 sene önce, şunu gözlemlemiştim: yeşil kiraz'ı daha önce okuyanlar onu sevdi, sekizinci renk'i yeşil kiraz'dan daha evvel okuyanlar ise sekizinci renk'i daha çok beğendi. ben sekizinci renk'i daha önce okumuştum. iki romanın da ayrıntıları uçup gitmiş, ama ikisinin adını duyunca sekizinci renk'i daha çok sevdiğimi hâlâ hatırlıyorum.
