kafkas sürgünü sayesinde edebiyat dünyasına geroy nashego vremeni başlıklı bir başyapıt kazandırmış olan rus romantik yazar.
kontes emilia musina-pushkina'ya aşık olmuş ama kontes evli olduğu için ve dindar olduğu için pek yanaşmamış lermontov'a. lermontov da kontesi iffetin simgesi olan zambakla özdeşleştirmiş. kontesin kalbini de bastille hapishanesi'ne benzetmiş.
bastille'den kastı zor zaptedilmesiyse bir şey diyemem de, eğer muhafazakarlığından ötürü böyle bir benzetme yaptıysa da ayıp etmiş amcamız. herkesin hayatına kimse karışamaz, isteyen istediğini reddeder.*
acaba benim reddettiğim kadınlar da benim hakkımda böyle güzel betimlemeler de yapmışlar mıdır ki? genelde hep erkekler reddedilişlerinin üzerine kaleme sarılıyorlar. gerçi ateş de değilim ki cürmüm kadar yer yakayım.* "salak" deyip gitmişlerdir en fazla herhalde.*