Ortaçağ'da kurulan bu mahkemelerde bir çok insan diri diri yakılır, aç hayvanların önüne atılır, çeşitli işkencelere maruz kalırdı. Bu mahkemelerde avukatlar bulunmuyordu. Bir çok suçlu/suçsuz insan cezalandırılmıştır fakat en belirginleri cadı avlarıdır.
Erken ortaçağ döneminde cadılık, büyücülük benimsenen bir durumken geç ortaçağ döneminde bunlarla fazlasıyla karşı çıkılmıştır. Bu uğurda engizisyon mahlemelerinde, bir çok insan (ağırlıklı olarak kadınlar) cadılık ile suçlanarak diri diri yakılmıştır. Ayrıca bunun altında yatan temel nedenlerden biri ise anaerkil toplumları yok etmektir. Çünkü; kendisi ataerkil bir toplum olan ortaçağ Avrupası eşitlik kavramından, bilge kadınların ortaya çıkmasından korkmuştur.
