anlamsız şekilde sosyal mesaj verme mecburiyeti varmış gibi muamele edilen bir dergi. çizer dilerse sosyal mesaj vermek amacıyla çizebilir yahut sadece mizah yapmak içinde çizebilir bu çizerin sadece kendisini ilgilendiren bir durumdur. 3-5 bin yazarı olan sözlükte dahi istenmeyen içerik üretenlere ''aha kapı orda naş'' denebiliyorken bunu dilerse dergilerde yapabilir ve bel altı mizah yapan çizerlere kapıyı gösterebilir ancak charlie hebdo bunu yapmayı tercih etmiyor. bu tamamen derginin inisiyatifin de ve kimsenin eleştirisine açık bir durum değil. dilersen okursun , dilersen satılan bayinin önünden bile geçmezsin ama ürettiği içerik hoşuna gitmiyor diye saldıramazsın. üzerinden yüzyıllar geçmedi bu memlekette de gırgır, leman, penguen gücünün yettiğince yaptı bu mizahı ancak son dönemde kırılgan egolarının esiri politikacılar en ufak eleştiriye tahammül edemiyor hatta evden karakola ücretsiz ulaşımı hizmetini bile aynı gün içerisinde sağlıyor. değil karikatür en ufak eleştiriye dahi tahammülü olmayan politikacıların, kendilerine baktıkları dev aynası gün geçtikçe boyutu büyütüyor. hoşlarına gitsin yada gitmesin birilerinin o dev aynalarını taşlamaları gerekiyor afedersiniz gerekiyorsa itin götüne sokması gerekiyor çünkü insan geldiği deliği unutunca ucube bir canavara dönüşüyor. ha gel gelelim topluma, gollum gibi sarılırsa kıymetlisine hem zehirlenir hemde tahammülsüzleşir. kıymetlisinin değerini düşürecek en ufak yoruma dahi kapalı hale gelir. bugün geldiğimiz noktada, karikatürde bir problem yok ancak maaşlı çalıştırdığımız kişilere yüklediğimiz anlamlarda ciddi sıkıntı var. hele şuan ki kıymetlimiz vatandaşlarına ''ananı da al git'', ''karakteri bozuk şehit babaları'' diyebilecek kadar hadsizleşmişken.