satın aldığımız her şeyin; tamalayıcı bir istek yaratması ve bizi yeni şeyler almaya itmesi duygu durumudur.
olay; bir arkadaşının diderot'a şık bir robdöşambr* hediye etmesi ile başlar. yeni giyisisi ile çalışma masasının başına geçen diderot, masanın ne kadar eski, yıkık, dökük göründüğünü fark eder. odasına göz gezdirdiğinde eski ve çirkin görünen tek şeyin çalışma masası olmadığını düşünür ve kitaplık, masa, koltuk, halı... her şeyin değişmesi, yenilenmesi gerektiğine karar verir.
ilerleyen zaman içinde pişmanlık duygusuyla dolup taşan diderot'un, yayınladığı bir makalesinde;
"eski eşyaların efendisi iken yeni eşyaların kölesi oldum" demesi ile "diderot etkisi" bir psikoloji fenomenine dönüşür.
günlük yaşamda; aldığı çoraba uysun diye tepeden tırnağa kiyafet yenileyen, tüm evi kapı paspası aldığı için değiştiren insanlar görmemiz mümkündür.
şahsımın da lise yıllarında, uyduruktan bir sırt çantası için; deri etek + mont+ postal ve bilimum aksesuara, tüm birikimini harcamışlığı olmuştur*