1. akla ilk mutfağı gelen şehir. ne tatlısının sonu var, ne de yemeğinin, ne kuru yemişinin sonu var, ne de kebabının.

    bayramın meşhur yemeği "yuvalama" efsanedir.

    sadece anteplilerin anlayacağı fakat gidildiği takdirde tadına bakılması gereken yiyecekler;

    cartlak kebabı,
    beyran,
    balcan kebabı,
    küncülü pide,
    pendir,
    simit aşı,
    altı ezmeli kebap,
    fıstıklı kebap,
    nohut dürüm,
    kahke,
    unlu halva,
    katmer,
    içli küfte - yapma,
    manhıtalı küfte,

    gibi bir çırpıda aklıma gelenleri tavsiye edebilirim.

    antep'te genel hitap yaşıtlarda; "yorum" (ama ortada "ğ" var gibi söylenir) ya da "rafık",
    büyüklerde "ammi", "emmi" şeklindedir.

    hele anlamında kullanılan "acı" kelimesi cümle başlarında kullanılır. örn; acı şu temetosları doğrayı ver yoğrum.

    cümlelerde gelecek zaman şu şekilde kullanılır; "ahmet ammi yarın gelici" ya da " kahkeler ne zaman pişici?" gibi.

    miş'li geçmiş zaman ise; "memik ağa'ya ne olug?" ya da "hösüyn (hüseyin) balcanlarla, büberleri şişe saplayıg mı?" gibi kullanılır.

    adamı kendi şahsına münhasırdır. yani hem 3 aylar orucunu tutar, hem de bayramın 1. günü büyük rakıyı açar. yani keyifçidir. yemenin, içmenin hakkını verir. fakat çok konuşanı da hiç çekilmez ha.
    #213746 tornado | 4 yıl önce
    0şehir