Sınıfta prestij meselesi gibi bi şeydi buna sahip olmak. Daksili olan var mı?
İki çeşidi vardı: kötü versiyonunda minnacık bir fırça beyaz boyaya daldırılıp yanlış yazılan yerin üzerine sürülürdü. Fırçanın ucu boyadan topaklanmışsa kağıtta boya katmanı bırakırdı. Önemli bir evrak Vs değilse bunu kendine yediremeyen bendeniz o sayfayı en baştan yazmayı göze alırdı.
Güzel versiyonunda ise kasetlerdeki kahverengi şerit gibi görünen, alt tarafı yüzeye yapışabilen beyaz bir şerit olurdu. Kağıda bastırarak o şeridi yanlış yazılmış yerin üzerine örter, sonra da daksilin ucundaki kesici yerden bant koparır gibi keserdik.
Daksil bana hiç alınmayacak bir şey gibi gelirdi. Şu an da gereksiz geliyor mesela. Kağıdın beyazı daksilin beyazıyla tam uyumlu değilse hiç üşenmeden en baştan yazarım o kağıdı, banane.