Davranış öğrenimi, edinimi ve gelişiminin uyarıcı tepki dizisine bağlı olarak gerçekleştiğini öne süren yaklaşım, 1913 yılında Watson tarafından kavramsallaştırılmıştır. Gözlemlenebilir çevresel olaylar ve çevredeki organizmaların gözlemlenebilir davranışlarını izlemek arasındaki ilişkilerin tasviriyle kendini sınırlandırmaktadır. Genel olarak, öznel deneyimleri çalışma konusu olarak ele almayı reddetmekte ve gözlemlenebilir olmayan zihinsel süreçlerin araştırılmasının karşısında durmaktadır. Teorik gelişimi laboratuvar deneyleriyle sağlanmıştır. (bkz: klasik koşullanma) (bkz: edimsel koşullanma)