sanırım her şehrini gördüğüm ülke. eğlenmeyi bilen ve çok hızlı konuşan insanların diyarı. aslında çizme şeklinde bir istanbul. floransa'sı sultanahmet'e, milano'su etiler'e, napoli'si esenyurt'a, venediği yağmurdan sonraki istanbul sokaklarına benzer.
ölümleri duydukça üzülüyorum. az önce bir arkadaşımın eşinin hayatını kaybettiğini öğrendim virüs yüzünden.
her şey düzeldiğinde, kalanlarla buluşup yine şarkılar söylemek dileğiyle! umarım masa kalabalık olur!