"varlığım yokluğum bir veysel adım
gök kubbede kalacaktır ses kadim
elli üç yıl kendi kendim aradım
hiçbir türlü bulamadım ben beni"
insan mıyım, mahluk muyum, ot muyum; türkiyedeki müziğin batılı formlar ile tanışmasında ön ayak olanlardan olan, günümüzdeki müzik yapısının önünü yıllar evvel muazzam bir şekilde çekirdek sanat evi ile açan, anadolulu modern ozanlığın en büyük örneklerinden olan fikret kızılok'un tehlikeli madde ile birlikte 1974 yılında çıkardıkları 45'likte bulunan aşık veysel'in hiçbir türlü bulamadım ben beni adlı türküsünün yeniden yorumlanmasının adıdır. şarkının adı, veysel'in türküsündeki en vurucu dizedir bence. insan mıyım, mahluk muyum, ot muyum? çok büyük bir soru; saf, öz benliğe içkin bir bilgi soruşturmasıdır bu.
türkünün kendisi bambaşka bir noktada. özsel bir soruşturmadır veysel'in yaptığı ve türkiye'de bana kalırsa insan ve dünya arasındaki bağ noktasında böylesi bir soruşturmayı veysel kadar aşkın yapan bir başka örnek yoktur. fakat kızılok ve tehlikeli madde o kadar büyük bir iş yapmışlar ki müzikalite olarak yukarıdan hiç inmeyen bir noktada ilerliyor kayıt. çok seslilik, ikinci sesler, enstrüman çeşitliliği, doğaç geçişler... ne iyi ki veysel'e sahibiz de iyi ki varsın kızılok, diyebiliyoruz.