milattan sonra 300lü yıllarda iskenderiye'de geçen pagan-hristiyan çarpışmasına da değinen 2009 yapımı film, dünyanın bilgi ve kültür hazinesi olan iskenderiye kütüphanesinin nasıl talan edildiğine dair varolan 3 görüşten en yaygın olanını da konu alır. pagan kelimesinin dinsizlik ve ateizmle özdeşleştiği günümüzde o zamanlar bilimin doruk noktasında bu dinsiz insanların olduğu ve dinin insanlığı yüzlerce yıl geri nasıl götürdüğü de açıkça görülebilmektedir (ama gerçek hristiyanlık bu değiiiiiiiil).
filmin en hoşuma giden özelliği ise kendisi bir israilli (muhtemelen yahudi, edit, kendisi hristiyanmış ama her görüşe eşit mesafede olan karısını seven bir memeliymiş:vikipedi) olan Ashraf Barhom'un bir parabolani olarak karşımıza çıkması ve gerçekten ağzından sular akan yobaz hristiyan figürünü bir yahudi olarak (sinsice) çizebilmesi idi.