yönetmeni bong joon ho filmin senaryosunu da yazmış. film cannes film festivalinde altın palmiye ödülüne layık görülmüş. pasifik civarı ülkelerde de çok sayıda festivalde aldığı ödüller var. hepsini de hakediyor. genel izleyici filmi bir kara komedi olarak izliyor. izlediğim sinemada da ilk yarıda bolca kahkaha duyuldu. bana kalsa gayet trajik bir olaylar silsilesi. öte yandan her şey çok bilindik geliyor. ister istemez aklıma palu ailesi geldi. film kore kültüründen barındırdığı ayrıntılar bir yana bırakılırsa palu ailesi realitesinin yanından bile geçemiyor denebilir. belki de bu nedenle komik gelmedi bana. içim burkularak ve endişeyle izledim. işler boka sarmaya başladığında kim ailesinin literal olarak boka batması da filmin sonuna dair ipuçları içeren bir bölümdü. kulzos radyo'nın chat odasında bir yazar* tarafından tavsiye edildi film bana. bu nedenle malum ortamlara düşmesini beklemeden sinemada izledim. iyi de oldu. büyük ekranda izlemek çok daha doyurucu.