ortada öyle devlet, bölünmüş toprak falan yok. ankara'da kurtuluş'u, istanbul'da üsküdar'ı izmir'de kadifekale'yi düşünün, işte öyle mahalleler. çevresi israil tarafından tamamen yutulmuş, duvar örülmüş, turnikeyle girip çıkılan kopuk kopuk toprak parçaları var. (duvar işi karışık. israil gözünden durum şu ama fiilen toprak çalıyor)
bu saatten sonra toparlanmaları hiç mümkün görünmüyor. yenilgiyi kabul edemeyip heder oluyorlar. tamamen politikleşip haklarını kültürel kazanımlarla alsalar, kamuoyu vicdanına sığınsalar desen, arap ülkelerinde okunan kitap sayısı belli, daha geçen gazze'de lideri öldürülen islami cihadın vicdanlardaki yeri belli.
majör kumarlarını ingilizlere güvenerek, minörünü de mücadeleyi şeriatçıların eline teslim ederek oynayıp ikisinde de kaybetmişler. boşuna çocukları ölüyor benim yüzeysel gözümde.