"son sürat sana doğru koşarken beni vurdular sen vurdun demiyorum ama beni vurdular." (bkz: onbinkusuruncukez) (bkz: alper gencer)
tükenmez isteklerin giremediği gönüllerde zaman zaman parlayan bir hayalettir diyordu hızır amak-ı hayal'de. Bir başka dost ise minicik, zamansız, sebepsiz bir ana sıkıştırıveriyor;
"uygar kişi acı çeken insandır. ama 'üzüntü' değildir bu; bir "vah vah" değil. dünyanın temelden bozuk olduğu duygusu gelir uygar kişiye zaman zaman - o zaman acı çeker. üzüntüden çok da kızgınlıktır duyduğu.
ama, yine zaman zaman, birden, hiç beklemediği bir anda, dünyanın temelden yerli yerinde, düzenli, tam olduğu duygusunu duyar; o zaman da, tam tersine, mutlu olur; içten, derinden... mükemmel'in ne olduğunu anlar o zaman.
böylece çelişmelerle dolu insandır uygar kişi." (bkz: oruç aruoba) (bkz: yürüme)
tanım: varlığı, gerçekliği, ömrü her daim kuşkulu, biricik arzumuz.
