bencil olmak kolay bir şey olmamalıydı. parayla satılabilirdi. ya da yeraltı madeni olabilirdi. senelerini verirsin, hayatını emanet edecek kadar dahil edersin kendine... ama çıkabilecek her konuda bir bok çıkarır karşına. evlenmek zor amk. kendini ikna etmek de zor, kız bulmak da zor, anlaşmak da zor.
millet yokluktan kırılırken, doğru insanı bulmak gün geçtikçe zorlaşırken çoğu hendeği atlamış biri olduğumu gururla düşünüyorum ve şükrediyorum. ama hocam, bir şeyler ters gidiyor. siktimin inşaat sektöründe dibi gördüğümüz için hiç bir şekilde yuva kuracak seviyede olamıyor insan. ve hayatındaki en destek olması gereken kişi arkandan atlı kovalayan bir profil sergiliyor.
"daha neyi bekleyeceğiz, neden bekliyoruz, benim düşüncelerim ne olacak peki?" biz nasıl anlaştık bunca sene amk ya? ilmek ilmek dokuduğum yıllarımı verdiğim ilişkimi bu şekilde devam ettirmek emeklerime haksızlık. kaybetmek istemiyorum. değişmesini de istemiyorum çok zor çünkü. değiştirmek çözüm de değil bir yerde patlıyor bir gün. ama anlamalı. önyargılı davranmıyorum, ilerde sıkıntı yaşamamak için sağlam bir şekilde adım atmak istiyorum. 3 güne keyfimiz kaçacaksa ben niye onu kaybedeceğim bir yola gireyim, bir an önce kavuşmak uğruna.
ben oyalayan bir insan değilim. duygularıyla oynayan bir insan da değilim. aylarca para almadım ve sabrettim şu piyasa şartlarında. belki bi dikiş tuttururum işler rayına oturunca yuva kurma planlarımı devreye sokarım diye. ikimiz için didiniyorum, birbirimizi bulmuşuz biryere kaçtığımız da yok. eee abi eee? sonra, beni neden sıkıştırıyorsun demek suç.