Bu kadar kütüphane, sahaf, elektronik kitap, eş, dost varken sadece açgözlülük ve çalma heyecanı ile açıklanabilir.
ben de ortaokul yıllarında çekmecem tıka basa dolu olmasına rağmen çorap çalardım. büyük, küçük, lüks, her dükkanda ustalaşmıştım. çirkin bir heyecan. sonradan dükkan işletince bunların verdiği zararın öyle ufak tefek olmadığını, nasıl sıkıntıya soktuğunu gördüm. ama çocukken bile çıkıp "vay efendim çorap büyük ihtiyaç, iyi giyim insanın kalitesidir" bilmemne diye güzellemedim.