(bkz: cenk durmazel)'in badluck dönemlerine geri dönüş yaptığı, özellikle kendi adını taşıyan ilk albüm ile dönemin en iyi türk rock albümünü üretmiş, ikinci albümü arıza beklentilerin altında kalınca, 2014'te bir single çıkartarak buhar olmuş türk grup.
ilk albüm çıktığı gibi gidip satın almıştım. 10 liraydı diye hatırlıyorum. hatta taksim'de arkadaşlarla buluşup içecektik. istiklâl'in girişindeki burger king'e yakın albüm satan bir yer vardı (müzik market gibi işte). albümün hit şarkısı aşkın gözü, her köhne rock barda çalıyordu o sıralar. girip almış, arkadaşların yanına öyle gitmiş, o gece de bi' arkadaşın evinde kalmıştım. muhabbet ederken albümü dinlemiş, sabahı etmiştik. albümü orada unuttuğumu çok sonra hatırlayıp yenisini almıştım kendime. arıza albümünü ise, hiç dinlememiştim. hele şu son single'dan haberim bile yoktu. geçenlerde kronolojik olarak dinledim ve ilk albümdekilerin yanında diğerlerinin esamesinin okunmasının bile küfür niteliği taşıdığını rahatlıkla söyleyebilecek hale geldim. bi' kere, arıza albümünün ritmi arşa çıkartan, yer yer cenk'in titrek çığlığını duyduğunuz bir şarkısı bile yok. varsa yoksa gıy gıy, eski sevgiliye birkaç küçük laf sokma (ara ara da onu özlemle andığını çaktırmama), hayata karşı birkaç kötücül laf, biraz da lay lay lom sözlere sahip, eğlenceli olduğunu iddia eden şarkı var. arıza albümü bana göre bu. son single'ın sözleri güzel, ona bi' şey demem ama ilk albüm, bambaşkaymış be. değerini zamanında bilememişiz.
aşkın gözü'nün başlarını uzunca bir süre arapça sandığımı hatırlıyorum. sonradan, cenk'in şarkıyı tersten okuduğunu öğrendiğimde çok şaşırmıştım. albümün riffleri en düzenli şarkısı bu. sözleri tam oturttukları, şarkının yükseldiği yerler nefis. tek falsosu olan nakaratı, albümün geneline göre çok yavan. katır, cenk gibi fosillere adanmış bir şarkı. bass akorları müthiş. cenk'in yukarıda bahsettiğim titrek çığlığı yer yer hissediliyor burada da. nakaratı ise, kendini çökmüş hisseden herkesin hislerine tercüman olacak cinsten: "maymundan geldiğim şüpheli belki/ yaşlandıkça katıra gidiyorum, en azından orası belli". gol, albümün marş potansiyeli taşıyan tek şarkısı. sözlerini başarısız buluyorum ben ama solosu ise gönlümü fethediyor. davulun belirleyici olduğu rock şarkılarını seviyorsanız, gol'ü sevmeme ihtimaliniz yok (zaten grubun en sevilen şarkılarından biri). portakal, albümün en sert riffli şarkılarından. cenk'in edebi guruluğu gene pörtlemiş. "küfür olmamasına rağmen küfür etkisi yaratan sözler" konusunda kendini sürekli geliştiren bir adam olması, tam olarak bu şarkıyla örneklendirilebilir. aşk şarkısı, malt'ın konserde coşturmalık şarkısı. girişi zaten thrashe çalan heavy. ilk dinlediğimde, sözlerindeki "seni seviyorum demeyen sevgilisine uyuz olan hatuna laf sokma" hissiyatı beni benden almıştı. dolmuş, albümün en sevdiğim şarkısı olabilir. başlangıcı tam '80'ler heavysi, sözleri bitmemişlik, yarım kalmışlık hissi, davul zilinin ustaca kullanımı... o zamanlardaki sevgilime bu şarkıyı dinlettiğimde "çok bağırıyor" demişti =) sanırım kendimle en çok örtüştürdüğüm şarkı bu olmuş ve etkilenmişim. deprem, çok kullanılmış bir bir ritim olması beni bıktırsa da, sözlerindeki zeka parıltıları müthiş. zaten klibi çekilsin diye cenk'e mail atanlar olmuştu (klibi de güzel olmuştu). gezegen, albümün en gıy gıy şarkısı ama bu kadar yüksek hızda akıp giden bir albümün ihtiyacı olan tam da bu kadar yavaş, "hop, bi' nefeslenek" diyebilecek bir şarkı. "albümdeki hali keşke akustik olsaymış" diye çok söylenmiştim zamanında. davul şarkıyı çok boğuyor bence. devam, albümün gıy gıyla çöktüğü yerden koşarak kalkmaya çalışan şarkısı. bass riffleri çok güzeldir. gecenin köründe, barın birinde, hafif çakırkeyif olmuşken dinlemesi çok zevkli oluyor. bağıra bağıra söylüyorsun, için dışına çıkıyor, rahatlıyorsun. yakın dönem tarihinin en kafa boşaltıcı türk rock şarkısı gözüyle bakıyorum. motor, gene '80'ler heavysi, bol bass riffleri, cenk'in albümün kalanına göre bile fark edilir düzeyde hızlanmış vokali, emir verir gibi sözler, dönemin pop şarkılarının birçoğuna kafa göz dalar gibi laf sokan sözler... albümü böyle bitirerek bütün enerjini boşlatmanı sağlıyormuş gibi görünüyorlar ama aslında sana usulca "bütün albümü bi' kere daha dinlemeye ne dersin?" zarfı atıyor. ustalık işi.
2014'ün sonlarında cenk'in oturduğu dairenin apartman merdivenlerinden düşüp komaya girmesi, malt'a en büyük darbeyi vurmuş olabilir. yaklaşık 1 buçuk yıl sonra da şu nu yazmıştı. 2016 yılbaşısı için bir duran duran cover'ı yayınlamışlardı ama grubun bittiğini hissettirmekten başka bir işe yaramamıştı bu çaba. şimdilerde kadıköy'de bir rutine bağlamış halde tek konserler veriyor cenk durmazel (mail atıp izmir'e çağırma planlarım var). malt ise, cenk sonrası tekrar ayağa kalkacak ya da kaldırılabilecek bir enkaztan çok, fünyeyle havaya uçurulmuş gibi görünüyor.
2006'dan sonra 2010'a kadar beklemeseydiniz, birkaç grupla birlikte ortak bir albüm yapsaydınız b'olm (buz, kurban, duman, pentagram ve tek başına albüm çıkartamamış birkaç grup olarak bir albüm planları vardı ama olmadı, ortaya çok fazla ego serpiştirildi). gene de, ilk albümünüz parıl parıl parlamaya devam edecek; büyük işti, öyle de kalacak.