yıllar önce bir iran kedim vardı. yavruyken veterinerden bulmuştum, patisini köpek parçalamıştı. her şeyden çok korkuyordu dolayısıyla ve korkuyu hiç atamadı ama acayip geveze bir kediydi. bıcır bıcır konuşurdu benimle, kuşlarla falan. bi ara oturduğum ev 3. kattaydı. 20 metre kadar önünde kargaların yuva yaptığı dev bir ceviz ağacı vardı. kargalar yavrularımı yiyecek korkusuyla, pisicik balkona çıktığında pike yaparlardı üstüne. o da çok korkardı tabii. bir gün balkona çıktığında arkasından kapı kapanmış, kalmış balkonda. karga da gelmiş balkon demirlerinin üstüne konmuş, benimki de yerde. başladı konuşmaya kargayla. sesine geldim, izledim. 10 dakika falan konuştu o kargayla. karga da dinledi. sonra da uçtu gitti. ve bir daha balkona pike yapmadılar. kızım da rahat rahat korkmadan oturdu balkonda. tabii bu "kargaların şaşırtan davranışı" da olabilir ama konuşan kediydi. ne dediyse artık kargaya...