Süper lig tarihinin en erken şampiyonluğunu kazandığı sezon ilk maç konyaspor'a karşıydı. Takım 2-0 öndeyken 3-2 kaybetmişti.
Bugün takım 5-0 yenilse de 5-0 yense de kendisiyle ilgili bir durum olmayacaktı. Zira geleli 2 gün oldu. Fark şu; bugün maç 2-0'dan 2-2'ye geldiği için sorumlu kendisi ilan edilir. Ama 2-0'dan gelip 3-2 kazansaydı başarı kendisinin olmazdı. Türkiye'de böyle bu işler.
Kendi adıma konuşmam gerekirse; dünyanın en sıkıcı futbolunu oynatan aykut kocaman'ı istemedim. Takımı düşme potasına sokan cocu'yu istemedim. Cocu'nun yardımcısı koeman'ı istemedim. Ersun yanal'ı istedim. En azından 45 dakika keyifli futbol izledik. İlerleyen günlerde ilk yarıdaki oyunu 90 dakikaya yayabilirse takım daha iyi olur.
Bu aykut kocaman meselesine uyuzum zaten. Bugün yaşanan olayı geçen sene her maçta yaşıyorduk neredeyse. Fenerbahçe taraftarları arasında garip bir aykut kocaman fetişisti kitle var. Aykut kocaman'ın kazandığı başarı bana keyif vermiyor. Ben taraftardan önce seyirciyim. Bok gibi oyun izleyip takım başarılı oldu diye sevinecek kadar fanatik olamadım hiçbir zaman. Pişman da değilim açıkçası. Bu; yüzüklerin efendisi izlerken sıkılan insana "e ama o kadar ödül aldı?" Demeye benziyor. tamam da sıkılmış adam ne yapalım yani? ben de aykut kocaman'ın futbolunu izlerken Sıkılıyorum. Kendisi konyaspor'un başında şu an. İsteyen açıp konyaspor maçlarını izleyerek "sistem", "yan top", "koşu mesafesi" fetişini gerçekleştirebilir. Kendileri adına çok keyif verici bir aktivite olur diye düşünüyorum.