atlattığım bir lahmacun travması nedeniyle bende de vuku bulmuş korkudur bu bir dönem. ufakken yapılan bir piknikte elimde lahmacunla dolanırken lahmacunun peşine düşen büyükçe bir köpekten kaçmış sonunda da köpeklerden korkar hale gelmiştim. lahmacundan korkmuyorum ama, sadece büyük köpeklere karşı bir korku.
küçük köpekler pek etkilemiyor boyutları itibariyle ki ev arkadaşlarım vasıtasıyla köpek beslemişliğim de oldu okul dönemlerinde.
geçen sene iş nedeniyle yer değişikliği yapmak zorunda kalınca tuttuğum evin bulunduğu sitede site sakinlerinden bir kaçının beslediği bir köpeğe denk geldim ilk günden. aslan yavrusu gibi büyük ve kaslı bir köpek. siteyi benimsemiş, gelen giden yabancıların üstüne havlaya havlaya koşan bir eleman bu, yalnız adı baby. haliyle beni ilk gördüğünde de üstüme yardırdı havlaya havlaya. tırstım tabi, siteye giremedim görevliyi aradım falan filan. neyse köpek bizi tanıyınca pek zırlamadı tekrar, havlayıp üstüme geldiğinde hayt huyt dedikçe de kuyruğunu arkasına sıkıştırı kaçtığını gördükçe de alıştık birbirimize. neticesinde baby sayesinde de köpek korkumu yendim. artık büyük köpek görünce tedbiri elden bırakmasam da yolumu değiştirmiyorum, gözüme kestirdiysem hayt huyt yapıp uzaklaştırıyorum elemanı. daha da önemlisi o gerginliği hissetmiyorum.