geçen yılki wacken open air konserlerinin kaydı albüm halinde ve symphonic terror adıyla 2 hafta kadar önce satışa sunulmuş alman babalar.
wacken'in en büyük 2 ana sahnesinden birinde verdikleri konserde çekya ulusal senfoni orkestrası* da kendilerine eşlik etmiş. sahnenin büyük kısmını orkestranın doldurduğunu, mark tornillo'nun sahnede oradan oraya koşturarak dikkati grubun üzerine vermeye çalıştığını, konserin youtube'taki birkaç kaydını izleyerek görebilirsiniz. orkestra bazı eserlerde müthiş iş başarmış ama accept'in heavy metal tarihine altın mühürle çaktığı şarkılarda (metal heart, balls to the wall gibi) sıçmışlar. özellikle balls to the wall'u wacken değil, hellfest'te çalsalardı, seyirci sayısının nispeten daha az olacağı bir ortamda eşlik bile edilemeyecek kadar kötü bir şey ortaya çıkabilirdi (şarkı değil, şey; evet). gene de, bütün eksiklerine rağmen, arşivlik bir konser albümü olmuş.
aradan geçmiş uzun yılların sadece saçlarını götürdüğü solocu wolf hoffmann'ın güleç yüzü, accept'in konserlerde genç nesli de kendi yanına çekebilmesini sağlayacaktır. söz konusu konserin youtube'taki balls to the wall kaydını izlerseniz, hoffmann'ın tornillo'dan daha da iyi bir frontman olabileceği gerçeğiyle yüzleşirsiniz. gene de, tornillo'nun udo'dan sonra ortaya çıkan devasa boşluğu doldurmadaki başarısı hiçbir şeyle ölçülemez tabii. albümün en iyilerinden biri romeo and juliet olmuş. apocalyptica'nın metallica şarkılarını coverlayıp pop dinlemekten kulakları hissizleşmiş dinleyicilere "aa, senfonik metal böyle bir şeymiş" dedirtmesi gibi, accept ve çek orkestrası da "klasik eserler metalle birleşince bu kadar güzel olabiliyormuş" dedirtebilir bu kitleye. ayrıca, rus besteci modest musorgski'nin efsanelerinden biri sayılan (ama kendisinin, gençlik yıllarında bestelediği için sonraki yıllarda utanç duyduğu) night on bald mountain'ın çek orkestrası hali de nefis olmuş. güçlü bassları ile birlikte bu klasik eser, kafa sallamalık bir metal şarkısına dönüşmüş. başlarındaki korkunçlu müziği evde yapayalnızken yüksek sesle dinlememek gerekiyor elbette.
heavy metal özelinde, accept'in tahtı halen yukarılarda duruyor. "konserlerimizde de coşturuyoruz lan!" demelerine gerek yok, geçen yılki wacken konseri nefis geçmiş belli ki. grup elemanları olarak n'olur tornillo'yla aranız bozulmasın, udo'dan sonra tornillo'yu da her metal heart dinleyişimizde buğulu gözlerle anmayalım.