bu sezon çok fazla maçını izlemiş ve futbol konusunda ahkam kesecek kadar bilgili olmasam da sahada (ekranda) izlediğim chelsea futbolunun son derece basit temeller üzerine kurulmuş olduğunu düşünüyorum.
teknik direktör sarri'nin ana planı birinci bölge dediğimiz kendi ceza sahası önünde olabildiğince geniş alana, geriye yaslanarak topu oyuna sokmak. bu noktada top birinci bölgede stoperlerden, günümüzde fm diliyle regista diye tabir edilen ön libero jorginho'ya aktarılıyor. oyun kurma planı, pas oyunu oynamak istediğiniz zaman football manager da bile bu mantık üzerine kurulması gereken sarri'nin takımını izlemek bu açıdan ilgi çekici. sahada daha önce hiç görmediğiniz ve disipline edilmiş bir diziliş ortaya çıkıyor.
oyun, hücuma çıkılırken geriye yaslanmış defans çizgisinin de etkisiyle rakip baskıya geldiğinde genişlerken, bir dönem ingilizlerin en önemli genç yeteneği olarak sivrilen ancak bir türlü beklenen patlamayı yapamayan eski everton'lı ross barkley gibi oyunculara da kendini gösterecek boş alanlar doğmasını sağlıyor.
sarri, guardiola, klopp öncülüğünde ve mourinho, pocchettino, wagner, emery ve hatta nuno gibi diziliş ve oyun mantalitesi konusunda sürekli arayış içinde olan teknik direktörler sayesinde premier lig şu anda dünyanın zirvesinde bana kalırsa. stratejiler özellikle ilk 3 teknik direktörün etkisiyle muhteşem bir zenginlik sunuyor. oyun stratejilerini takip etmek ve modern futbolun evrildiği noktayı takip etme açısından seyir zevki bütün liglerin üzerinde şu anda. chelsea'nin maçları da bu açıdan zirve noktalardan birisi. bu sezon şampiyon olabilirler mi tahmin etmek kolay değil, çünkü önlerinde city'si var ve benzer pas oyununda guardiola'nın ikinci ve üçüncü bölgedeki kurgusu çok daha zor aşılabilir duruyor.