rüyamda şahane bir balkan turuna çıktım. zorlu yolları, doğanın güzelliklerini, bize benzeyen insanları gördüm. savaşın acı anılarıyla hüzünlendim. daha önce adını bile duymadığım aracımla mola verdiğim mekanlarda içtiğim kahvelerin tadı damağımda kaldı. gördükleriyle mutlu ama bitkin olarak ülkesine dönen bedenimi biraz olsun rahatlatmak adına yogaya merak sardım. kavramlar arasında gezinip demek bu da böyleymiş derken aklıma bizim philippe geldi. taht oyunlarını aratmayan entrikalarla başa geçmesini ve tapınak şövalyelerinin malına çökmesini anımsadım. derken adnan süvari geldi yanıma. karşıyaka'dan kovulup göztepe'de nasıl efsane olduğunu anlattı bana. ve milli takımdaki başarısızlığını. halkımızın onun vizyonunu anlayamaması eğitimdeki sorunları anımsattı. bunlarla ilgili çözümlere kafa yordum. sadece kendi siyasi geleceğini düşünenlerin bilinçli olarak sorunları çözmemelerine kızdım. bir tane tank avcısı edinip aralarına dalasım geldi. almanların ikinci dünya savaşında yaptıkları gibi. sonra pelin batu seslendi kenardan. gülümsedi. şiir okudu. baya da iyi geldi bana. öyle bir sanatçıdan sonra sanatın hikayesine göz gezdirdim. sanatın ardındaki manifestoyu keşfettim. oradan daha modern zamanların sanatlarına geçip durduk yere darth vader'a yapılan haksızlıkları hatırladım. kederli bir gülümsemeyle kendimi gerçek dünyada buldum. teknoloji hızla gelişirken, endüstri 5.0 bile ufukta görülmeye başlamışken, çağa kendimi uydurmak için neler yapabilirim diye düşünmeye başladım. oradan geleceğe gittim. blade runner'ın fantastik dünyasında gezen bir insan oldum. ya da insan mıydım? emin olamadım. dünya çelik blek'in yaşadığı zamanların çok ötesindeydi ne de olsa. amerikanın bağımsızlık mücadelesine ve bu mücadeledeki tarafların rollerine şahit oldum. hemen ardından robotların çağına ve farklı gezegenlerde yaşayan farklı dünyalara uzandım. vakıf'ın kuruluşunu ve alternatiflerini düşünürken kendimi kaybettim. gözlerim açıldığında duke nuke em oyunun içinde buldum kendimi. ne oluyordu? nasıl bir rüyaydı bu? irkilerek uyandım. sevdiği kadının cansız bedenini taşıyan atın yularını okşayan adam dönüp baktı bana.... derken bir kez daha uyandım... bu kez gerçekten...
