İçimdeki en büyük yaralardan biri o güzel yüzlü çocuk. Yüzüne baktıkça yüzümü yere düşüren bir utanç, bir dostu, kardeşi kaybetmek gibi bir acı.
5 yıl olmuş, dile kolay, ailesine zulüm bir 5 yıl. Dayanılır mı ki bu acıya, bilmiyorum, bilmek istemiyorum. Bazı acıları bilmeyi hiç istemiyorum.
Ah be çocuk! yüzüne her baktığımda, ruhumu parçalara bölen yüreği aydınlık çocuk. Değişmedi sen gittiğinden beri buralar. "kavgan", "kavgamız" da yarım kaldı. gezindiğimiz yerlerde çiçekler açmıyor artık, o umut dolu şarkılar söylenmiyor. Gözyaşı kaldı geriye gazdan ve tozdan, gözlerimiz yaşlı kaldı...
