bu metaforları yüzünden türk kahvesi içme alışkanlığına sahip biri değildim. kırk yılımın kıymetli olduğunu mu düşünüyorum, artık bilinmez.*
şimdilerde ise türk kahvesi içmeyi alışkanlık haline getirdim, ne yazık ki. mesleki deformasyon olsa gerek ya da iş molasına kaçmak için, ikinci ihtimal daha kuvvetli, sürekli kahve içiyorum. tadını aslında hala sevmiyorum ama minik bir bağımlılık etkisi yarattı.
ve ayrıca hala çok iyi türk kahvesi yapamıyorum, bence kahve makinesinin suçu, benlik bir şey yok.
Her şeyin fazlası gibi fazlası zarar olduğu söylenen. Her sabah içmeden güne başlamadığım bazen günde ikiye çıkardığım kahve. Kansızlık yapıyor deniyor doğru mudur?
