Bu kişiler yakın görüşlüdür: yakındaki cisimleri net görür, belli bir mesafeden sonrası bulanıklaşır, ayrıntılar kaybolur, her şey bir sis perdesinin ardında gibi görünür.
Miyop kelimesi yunancadaki kısmak, kısarak bakmak sözcüğünden geliyormuş ki miyoplar görüntüyü netleştirmek için gözlerini kısarak bakarlar.
Not: gözler nemliyken de görüş netleşiyor. Gözyaşı damlası mercek etkisi yapıyor demek ki. Gözleri yandan çekiştirerek bakmak da gözleri kısmaktan daha etkili fakat çok gerekmedikçe yapılmamalı, alışkanlık haline gelebilir.
gözleri 6 numara miyop astigmat biri olarak, bir nevi engelliyim. lensim gözümden düşse, gözlük de yanımda olmasa gitmek istediğim yere gitmem mümkün değil. karşıdan karşıya geçemem, yerdeki taşı göremem, birinin elimden tutup yardım etmesi gerekir. neyse ki lens var, gözlük var.
bu iki harika icadı kullanamadığınız bir yer var yalnız, deniz. yıllar önce erkek arkadaşımla tatile gitmişiz. ben çok iyi yüzemem, kendimi su üstünde tutmayı başarabilirim sadece. eleman da yüzmek için doğmuş. beni de yüreklendiriyor yüzmemi geliştireyim diye. neyse ben bu manyağa güvendim girdim iskeleden denize. bizden başka da kimse yok ortalıkta. benimki suya girer girmez kayboldu ortalıktan bir soldan dalıyor, bir sağdan çıkıyor, bir bakıyorum 10 metre ötede beliriyor. ben de suya atlayınca bir gaz iskeleden uzaklaşmışım, sonra da çabucak yorulacağım tutmuş. o sırada elemanı denizin ortasında durmuş bana bakarken gördüm. baktım iskele daha uzakta kalmış, dedim buna doğru yüzeyim, boğulacağım yoksa. bir yandan "yoruldum, gelsene yanıma" diye sesleniyorum, bir yandan da bütün gücümü topladım yanına gitmeye çalışıyorum. yüzdüm yüzdüm, iki metre kadar yakınına gelince acı içinde fark ettim ki yanına gitmek için kendimi yırttığım adam benimki değil. o anki acımın tarifi yok. bir de üstüne sinirlerim bozuldu gülmeye başladım, zaten yorulmuşum hem gülüyorum hem boğuluyorum. doğal seçilim işte, benim gibi kör gözlü kadını üremesin diye yok ediyor doğa. adam bana hamle yaptı batıp çıktığımı görünce, gücümü toplayıp "gerek yok" dedim. ve iyice uzaklaştığım iskeleye geri yüzdüm. hayatımda bu kadar yorulduğumu hatırlamam. "utandığımı da hatırlamam" demeyi çok isterdim ama maalesef çok daha acıklı öykülerim var.
sevgili miyop dostlarımı mutlu edecek haberlerle geldim, zekiymişiz ya biz, hep ondanmış kör gözlülüğümüz. buyursunlar misler gibi kaynak ve başka bir kaynak