ilkokul müfredatına ders olarak girmesi gerektiğini düşünüyorum. Bir ders yılı öğrenciler "nasıl" sorusunu cevaplayarak elde edebileceği kazanımları öğrenmeli.
Bu gün başlansa 30 yıl sonra yararını görebiliriz. "Kim" sorusunun cevaplarını bulmak için harcadığımız enerjinin yarısını "nasıl" sorusuna ayırabilsek keşke.
"her şey çok güzel olacak" Nasıl? "Cari açığı kapatmak hedefimizdir" Nasıl?
Bazı kişiliklerin 'efendim' , 'pardon' , anlamadım', 'tekrar eder misiniz' yerine kullandığı ve kullanmayı tercih ettiği bir garip aracı haline gelmiş, soru belirtecinin sürekli ünlemsi hale getirilmiş olduğu bir terim.
Günümüzde maalesef Örnekleri boldur : Dört dakikadır işle ilgili bir şeyler anlatıyorsunuzdur, bitirirsiniz, söz karşıya geçmiştir ama karşı taraftan buna bir cevap değil, size kulak asmadığı ve belki de dediklerinizin bazı kısımlarını anlayamadığı (ki olabilir) için yönelttiği garipliktir o an. Nasıl??! Hatta ve hatta yüz buruşturulur, kafa hafif çevrilir ve şu şekilde söylenir : nasssıı?! Bunun bir de telefonla iletişim versiyonundaki kullanımı daha da gerer insanı. Zaten kısıtlı zamanın var, etrafta sesler, araya giren başka mevzular vs derken karşıdaki gaaayetttt rahat,Umursamaz ve empatisiz şekilde bunu yankılatır ahizeden 'nassssııı'!!! Dön başa anlat tabii başka işin yok nasılsa.
Dinlemeyeceğin şeyi neden sorarsın? Laf olsun diye neden konuşursun? Bir de nezaketle uzaktan yakından alakası olmayan ve kulağı tırmalayan o kelimeyi neden ikide bir edersin?! Hadi dinlemedin, kulak veremedin, kafan karışıktı anlamadın, neden 'özür dilerim ama' diye başlayan cümlelerle en azından antipatik görünmekten uzaklaşmayı denemezsin? Bir 'nasıl' insana bunları düşündürtmek ve zamanını boşa harcatmak zorunda mı sevgili insancık? Bence değil, kurtul bir an önce şu eğreti duran kelimeden, kolaya kaçma..