"yaratılış" efsanelerinin ve mitlerinin en çok sevdiği ortak "arkhe". mitolojilerde -genel olarak- tüm yaratılışlarından önce var olan şey.
türk mitolojisinde, huma kuşu, uçsuz bucaksız suların üzerinde uçar; helen mitolojisinde, ilk var olan thetis denizidir; mısır mitolojisinde ilk var olan nil nehrini simgeleyen sulardır; sümer mitolojisinde ilk ortaya çıkan tanrılar ve kaos'un kendisi su ile ilişkilidir vs.
su, alegorik veya direk betimleme olarak "yaratılış" efsanelerinin hemen hepsinde kendine bir yer bulur ve yaşamın özü ile ilişkilendirilir.
Canlılığın devam etmesi için gerekli olan en temel besindir.
Dünyada 844 milyon insan güvenilir su kaynağı bulamıyor ve tüketemiyor. 2.3 milyar kişinin evinde kullandığı suyun sağlığa uygun olup olmadığı kesin değil. Her 2 dakikada 1 çocuk temiz su bulamadığı için yakalandığı hastalıktan dolayı ölüyor. Çocuk ölümlerinin nedenleri arasında 3.sırada ishal yer almakta. İshal nedeniyle yaşanan su ve mineral kaybı, çocuk ölümlerini getiriyor. Yani bu insanlar bizim tuvalette kullandığımız suya ulaşamadıkları için ölüyor ve hasta oluyorlar.
Peki Biz ne yapıyoruz?
Su tasarrufu yapıyoruz değil mi? Dişimizi fırçalarken suyu kapatıyoruz mesela. Ama bir şişe sütün bazen yarısı bazen daha azı-daha çoğunu dolapta unutup, atıyoruz. O 1 şişe süt için gereken su miktarı 1100 litre. Yani siz 1 şişe sütün çeyreğini dahi atsanız, 275 litre suyu çöpe atmışsınız demektir.
1 lt temiz su için 3 lt su 1 tane Kıvırcık için 40 lt su 1 bardak kahve için 140 lt su 1 kg domates için 185 lt su 1 tane ekmek için 330 lt su 1 şişe şarap için 960 lt su 1 kg elma için 1000 lt su 1 lt süt için 1100 lt su 1 kg makarna/2 paket makarna için 1900 lt su 1 kg pirinç için 3400 1 tane kot pantolon için 11.000 lt su 1 kg et için 15.000 lt su gerekiyor.
Çöpe attığımız her yiyecek ve içecek için, eskimediği halde yenisini aldığımız her kot pantolon veya herhangi bir kıyafet için binlerce litre suyu harcıyoruz. Ve biz su tasarruf yaptığımızı düşünüyoruz. Doğaya daha fazla zarar verip, geleceğimizi karartıyoruz.
Dünya bize atalarımızdan miras kalmadı, biz onu çocuklarımızdan ödünç aldık.
yaz aylarında daha çok ihtiyaç duyuyoruz su içmeye. sıcağın etkisiyle terliyor insan, su kaybediyor. bu kaybın da telafisi gerek. evdeysen mesele yok. doldur bardağı iç. ama sokakta aldığımız sularla ilgili sıkıntım var. yarım litrelik pet şişelerin çevir aç kapakları eskisine göre daha küçük, daha sığ. tutmak ve çevirmek zorlaştı iyice. bazı markaların kullandığı şişeler ise çok ince. naylon torbadan az hallice bunlar da kapağı çevirirken formunu koruyamıyor. ezilip büzülüyor, içindeki su kenarından taşıyor. bir de su şişelerinin kiminde kırmızı kiminde mavi kapaklar var. biri doğal kaynak suyuymuş. diğeri kuyuda dinlendirilmiş su. neyse işte. ter mevsimi geçene kadar su içmeyi ihmal etmeyin. yokluğu baş ağrısından mide bulantısına türlü rahatsızlık veriyor.
Canlılığın başlangıcı kabul ediliyor kimilerince .
Metabolizmayı hızlandırır, vücuttan fazlasını atmak için daha fazlasını içmeniz gerekir böyle garip bir matematiği var. yarışmalarda tartıya çıkmadan önce günde 9-10 litre içen hayvanımsılar var bunun için.
Edit: arkadaşlar bu yazdığım rakamlar profesyonel sporcuların su atmak için doktor kontrolünde uyguladığı şeyler, evde üçbeş kilo fazlalıktan kurtulmak için bunu uyulama gafletine düşmezsiniz diye umuyorum.
Su güzeldir, su akar, su içilir, su hayattır. Zihnimizdeki su şemaları ne kadar da olumlu. Su nesnesinin bu kadar olumlu olması içimde rahatsızlık uyandırıyor. Ölüm sudan gelmez mi ya hastalık? Neden bu kadar önemsiz veya garip bir konu üzerinde kendimi yoruyorum diye düşündüm. Yormalıydım. İnsanın düşüncelere veya eşanlamlısı olan ama bize farklı gelen düşüncelerle ikileme olarak kullandığımız fikirlere engel olması onları geriye itmesi çok zor. Kendi beynimizden, kalbimizden artık neremizle düşünüyorsak çıkan fikirler değerli değil miydi? Önemlilik ölçütü nedir? Aslında soru cevap oluşturmuyordu soru soruyu ve bir dahaki soruyu oluşturarak sonsuz uzunluktaki sarmal bir döngüye sokuyordu bizi. Dedemin dediği gibi felsefe yapmak felsefe yapmak değildir sadece felsefe yapmak felsefe yapmaktır diye. Küçüklükten beri düşündüğüm bu sözü anlamadığımı fark ettim. Çünkü felsefe ne anlama gelir bilmiyordum. Felsefe uçağa binerken kuşlara özendiğimizi mi düşünmekti yoksa kant mıydı? elsefe dersi alırken benzer bir soruyu sormuştum felsefe öğretmenime Nedir ki hayat? Diye cevap vermemişti. Bilmiyor sandım. 3 yıl sonra anneannem ölünce kimsenin bilmediğini anladım. Anladığımdan da tam emin değilim. Hissetmek böyle şeyleri kurtarıyor. Etrafta boş bakışlar, yaşayan ölüler anlam yüklemeye çalışan imamlar. Hayata yani ölüme ne anlam yüklemeliydim? Hayatla ölümü ayırabilir miydim? Hiç sanmıyorum. Uzaktan biri yazdıklarımı okusa gözlük kullanması gerekir. Cümlenin devamı alıştığınız gibi olmadı. Durdunuz, ne kadar da anlamsız. Halbuki tahmin etmiştiniz uzaktan okuyan birisinin ne kadar da garipseyeceğini. İşte felsefe bu çukur gibi dibi gözüken ama atlayanın dibine ulaşamadığı yolda öldüğü dünyanın en sığ çukuru. Uçuşan kelebekler ve beyaz papatyalar. Bunlar çok güzel naif canlılar. Güzel masallarda hikayelerde içimizi yeşerten. Peki ya papatyaya alerjisi olan çocuk için günlerce hastahanelerde ağlayan anneler için. Teselli dediğiniz duyar gibiyim. Bir mezarın üstüne papatya bırakmak. Evet tamda mezarın üzerine papatya bırakmaya gelmek istemiştim. Buraya kadar konuyu sürükledim. Bir sürü felsefe yaptım acı çektim. Yolda ivmelendim ve başardım. Papatyanın dilinden anlasaydık mezarın üzerine bırakılmak istediğini hiç sanmıyorum. Deniz’lerin üzerinde yüzmek isterdi sevgiliye verilen en değerli çiçek olmak isterdi. Benim galiba kelimelere alerjim var. Hayır hayır, kelimelere değil insanların kelimelere yüklediği anlamlara. Galiba öldüm evet öldüm üzerime toprak atılıyor şuan beni tabuta koymayı unutmuşlar çünkü bu dinde tabut yerine insanın yaptığı iyiliklere çevreliyorlar cesedini. Ölüyken toprak kokusunu almak tadından tiksinmek gülünçtü. Yukarıda sadece üç tane kürek dört tane orta yaşlı adam ve en köşede ceviz ağacının yanında elinde papatyayla gözlüksüz bir kız çocuğu duruyordu. Bedenim hareket ediyor olabilseydi çocuğa doğrudan bakmak isterdim ayakkabılarının renklerini göremiyordum. Kesin kırmızıdır neden mi? Çünkü aklınıza gelen kızın neler giydiğini ve nelerden hoşlandığını biliyorum. Elma ve pamuk şekerinden hoşlanan bir çocuk. Dişleri çürümeyen sağlıklı gülüş.
ne içersem içeyim, su'yun yerini asla tutumuyor! süt, ayran, meyve suyu, çeşit içkiler, meşrubatlar... hayır, yerine birşey konmuyor! yeryüzünü yaşanır kılan, onu biçimlendiren; bulunduğu kabın şeklini alan, ateşi söndüren, susuzluğu dindiren sihirli sıvıdır. katısı ayrı, gaz hali ayrı güzeldir!