thank you for smoking'in de yönetmeni olan jason reitman'ın 30 yaşındayken yönettiği, 29 yaşındaki diablo cody'nin de ilk senaristlik tecrübesini yaşadığı 2007 yapımı nefis hollywood filmi.
film klişe "lisedeyken hamile kalan amerikalı ergen" triplerini atmıyor yüzünüze yüzünüze. konu tamamen buymuş gibi görünse de, senaryonun derinliği ve duygusallığın cılkının çıkartılmaması bunu değiştiren en büyük etkenler olmuş. film genel olarak vicdan, aile kurmak, sevginin boyutunun ne olması gerektiği ve elbette ki olgunlaşmayı ele alıyor. juno'nun hamileliği zaten filmin ilk 5 dakikasında anlatılıyor. hamileliğin ergenler üzerindeki baskısının ne kadar yoğun olabileceğini göstermesi açısından, ülkemizdeki açık hava sinemalarında sık sık oynatılmalı bu film, özellikle uzun yaz gecelerinde. oyunculuklar açısından da oldukça iyi. ellen page başrole cuk oturmuş, j. k. simmons "yan rol böyle oynanır" demiş.
filmin tek tük eksiklikleri de var. sonlarına doğru iyice düşen ve klişeler yumağına dönüşen kurgusunu, filmin geride kalan bölümünü aklınızda tutabildiğiniz ölçüde görmezden gelebiliyorsunuz. işlediği konu her ne kadar buram buram amerikanizm koksa da, çocuk yaşta hamile kalmanın etik ve toplumsal yönlerini allayıp pullasa da; özellikle yetişkinler açısından bu konuya yeni bir bakış açısı getirmesini çok beğendim ben. bu yüzden de, şiddetle tavsiye ediyorum özellikle ergenliğe yeni girmiş çocuğu olan ebeveynlere.
beni en çok etkileyen tarafı ise şarkıları oldu aslında*. şuradan büyük bir bölümünü dinleyebilirsiniz. ama bence önce filmi izleyin; sonra açın bunu, gelin burada neler düşündüğünüzü yazın. daha iyi olacaktır.