gerçek adı "miranda jennifer grossinger" olan, 1974 doğumlu aktrist, yönetmen, şarkıcı, senarist; kısaca, komple sanatçı. kendisini sıklıkla kristen wiig ile karıştırıyorum. benim gibilerin sayısının az olmadığını düşünüyorum.
okullu değil, alaylı olmayı henüz 16 yaşında yazıp yönettiği tiyatro oyunu ile anlamış. feminizmin müzikle en doğru uyumu sağladığı punk'a yönelmiş ve feminist gruplarda yer almış, şovlarda sahnede bulunmuş (araştırmak isteyenler riot grrrl hareketinin 1990'ların sonundaki dönemine bakabilir. benim bilgim yazıp açıklayacak kadar yok). tadımcılıktan striptizciliğe kadar uzanan geniş ölçekteki işlerde çalışmış ama sanatçı kimliğini de bırakmamış. 2005'e kadar yazdığı oyunları küçük mekanlarda sergilemiş, çağdaş sanat* içinde değerlendirilebilecek işlerini sahnede yapmaya çalışmış.
2005'te güç bela çekebildiği me and you and everyone we know ile tanınır oluyor. kendi hayat hikayesinden oluşturduğu film, gişesi çok iyi olmasa da, "miranda july diye biri varmış" fısıltılarının fitilini ateşlemek için yeterli olmuş. 2005'e kadar kısa filmler, minik belgeseller, tiyatro oyunları gibi çağdaş sanat içinde değerlendirilen işler yapmış olan july, aradan geçen 15 yıl içinde de aynı işlere devam etmiş. hollywood'un kıskaca aldığı yönetmenlerden biri olarak değerlendiriliyor olsa da, usta ingiliz yönetmen mike leigh ile aynı sınıfta görülmeye başlanmış durumda. 2011'de çektiği the future ve bu yıl içinde çekimlerini bitirdiği kajillionaire ile biraz daha öne çıkmış gibi görünüyor.
kendisinin sanata bakış açısını anlamak için -sanırım- 2008'de çektiği the hallway isimli kısa filmi izleyebilirsiniz. sadece sanata değil, hayata da aynı bir çift göz ve bir dimağla bakan bir sanatçı olarak july, ürettiği işlerde her zaman insanı, hayal kurmayı, geleceğe umutla bakmayı, içine düşülen çukurun illa ki kuruyacağı mesajını vermeyi amaçlıyor. kendisini greta gerwig'le bir değerlendirmeye başladım çünkü gerwig'in hem başrolünde yer aldığı hem de bizzat yönetmeni olduğu filmlerde dikkat çekmeye çalıştığı ilk tema da "insana verilen değer" oluyor. gerwig hollywood işi, tutacak ve ses getirmesi amaçlanan işlere daha fazla gömülmüş durumda, evet ama july ile sanata bakış açılarındaki benzer noktalar azımsanamayacak kadar fazla bence.
"izleyip bitirdikten sonra içim açıldı be abi, ferahladım" diyebileceğiniz görsel işleri izlemek istiyorsanız, miranda july takibinizde olsun. illa ki ilginizi ve zevkinizi yakalayan işler bulacaksınız.
