1. 'ya ait bir şiirdir,


    köpek, diliyle içer suyu
    kurt, soluğuyla

    yüreğinin kokusunu taşır
    boynundaki kutup çiçeği
    öfkeli değil lacivert
    yırtıcı değil sıcak.
    kurt: büyük karbonun sesi
    karanlıktan çağlayarak
    atardamarıyla koşar,
    ulur gözlerinin arasıyla.

    kıt karınlı, iki mevsimli
    yazları kızıl kışları ak
    bir şimdiki zaman içinde
    belleğini örttükçe tipi
    unutuşun gri tipisi
    yorgun atların tarazlı tipisi
    ay tutulur gözlerinde
    kaçar ufuk
    bulanır gezegen.

    erzurum'da horasan'da
    bütün kuzey yarıkürede
    çağlar boyunca kurt
    yekpare bir kemik halinde
    tek bir kurtta yaşadı
    sonra papağanlar geldi
    gözlüklü yılan hint'ten geldi
    maymunlar madagaskar'dan
    ornitorenk avustralya'dan
    denizler büyüdü
    gece azaldı.

    kurt, soluğuyla içer suyu
    köpek, diliyle

    köpek: ılık profesyoneli
    ipeğin, camın, korunun
    eti havayla dolu
    burnunda sinir, kıçında peri
    bakkal, tefeci, orospu
    hayvan hikayesi düzenlerin
    ve tanrının koyunlarını
    güden çobanın dostu

    ödleriyle öten kuşlar gibi
    havlaya havlaya kirlenir
    düşen kulaklarıyla birlikte
    buruşur sevinci
    ama diktiler mi kurdun karşısına
    ağzı cehennemleşir.

    kurt altı yavru doğurur
    köpek olur bunlardan biri


    (papirüs, sayı: 2, temmuz 1966)
    #10786 ma icari | 8 yıl önce
    0şiir